رانندگي در زمستان در بهترين حالت ناخوشايند است. نه تنها بايد يخ و برف را در جاده پيمايش كنيد، بلكه بايد روي لايه ها انباشته شويد يا تا چند مايل اول در حالي كه ماشين شما گرم مي شود، لرزيد. يكي از چيزهايي كه مي تواند رانندگي در زمستان را كمي لذت بخش تر كند، گرمكن صندلي ها است. صندلي هاي گرم شونده اغلب به عنوان يك كالاي لوكس در نظر گرفته مي شوند و اغلب در خودروهاي سطح بالا قرار مي گيرند. با اين حال، فناوري واقعي پشت صندليهاي گرمكن، تفاوتي با آنچه در پتوهاي برقي، سشوار، آبگرمكن و هر چيز ديگري كه از برق براي توليد گرما استفاده ميكند، ندارد. صندلي هاي گرم شونده توسط يك عنصر گرمايشي، يك نوار بلند از مواد كه به عنوان يك مقاومت عمل مي كند، تغذيه مي شوند. يك مقاومت در برابر جريان الكتريسيته مقاومت مي كند. هنگامي كه جريان الكتريكي از آن عبور مي كند، انرژي به گرما تبديل مي شود كه از طريق صندلي جريان مي يابد و سوار را گرم مي كند.
روشن كردن گرم كن صندلي خودرو
مانند چراغهاي ماشين شما، صندليهاي گرم شونده توسط يك نوع سوئيچ به نام رله كنترل ميشوند. يك رله به يك جريان الكتريكي كوچك اجازه مي دهد تا جريان الكتريكي بسيار بزرگتري را كنترل كند. هنگامي كه سوئيچ را براي روشن كردن گرمكن صندلي مي چرخانيد، جريان كمي از يك سيم پيچ در رله عبور مي كند. نزديك اين سيم پيچ يك كليد باز قرار دارد. هنگامي كه جريان از سيم پيچ عبور مي كند، ميدان مغناطيسي ايجاد مي كند كه كليد را بسته مي كند. اين يك مدار را تكميل مي كند و برق را از باتري به المنت گرم كننده بالشتك صندلي مي فرستد. صداي كليك شنيدني كه در برخي خودروها هنگام روشن كردن گرمكن صندلي مي شنويد، بسته شدن رله است.
هر چه بالشتك صندلي بيشتر روشن بماند، گرمتر مي شود. اگر براي مدت طولاني روشن بماند، آنقدر داغ ميشود كه نشستن در آن ناراحتكننده يا حتي خطرناك ميشود. حتي ميتواند باعث آتشسوزي در بالشتك شود. براي جلوگيري از اين امر، اكثر گرمكن هاي صندلي خودرو داراي ترموستات هستند. ترموستات دما را در بالشتك اندازه گيري مي كند. هنگامي كه به دماي معيني رسيد، ترموستات سيگنالي ارسال مي كند و به طور خودكار رله را خاموش مي كند تا صندلي كمي خنك شود. در آن نقطه، ترموستات دوباره رله را روشن مي كند. بسياري از بالشتكهاي صندلي داراي تنظيمات «بالا» و «كم» هستند كه به راننده اجازه ميدهد دماي بالشتكهاي صندلي را كنترل كند.
ساختار گرم كن صندلي خودرو
صندلي هاي گرم شونده به فناوري مشابه ساير محصولات توليد كننده گرما مانند آبگرمكن، سشوار، و پتوهاي برقي متكي هستند. براي شروع، چيزي به نام مقاومت در صندلي ماشين تعبيه شده است. اين معمولاً يك سيم پيچ گرمايشي است كه از يك نوار بلند سيم تشكيل شده است كه وظيفه آن مقاومت در برابر جريان الكتريسيته است. هنگامي كه عملكرد گرمايش صندلي را روشن مي كنيد، برق از طريق يك مدار به سيم پيچ جريان مي يابد. اين باعث ايجاد يك ميدان مغناطيسي ضعيف مي شود كه سوئيچ رله سيستم را مي چرخاند. اين به نوبه خود اجازه مي دهد تا الكتريسيته از باتري خودرو به مقاومت جريان يابد. صندلي هاي گرم شونده داراي يك ترموستات داخلي هستند كه گرماي صندلي را حفظ مي كند و گرم شدن صندلي در حين استفاده را محدود مي كند. اين ترموستات هنگامي كه صندلي به دماي معيني رسيد، كليد رله را خاموش مي كند. همچنين هنگامي كه تشخيص دهد كه دما خيلي پايين است، سوئيچ رله را فعال مي كند.
چه كسي اولين صندلي ماشين گرم كن را اختراع كرد؟
اگر نميدانيد كه بايد از چه كسي براي اين اختراع شگفتانگيز كه رانندگيهاي زمستاني را دلپذيرتر ميكند تشكر كنيد، نام آن پسر رابرت ال بالارد است. اين كارمند جنرال موتورز اعتبار طراحي اولين صندلي ماشين گرم كن را دريافت مي كند. به گفته لري پرينتز از هاگرتي، او در سال 1951 براي ثبت اختراع طرح خود ثبت نام كرد. اگرچه، بايد تا سال 1955 صبر مي كرد تا دولت فدرال اين حق اختراع را به او اعطا كند. جنرال موتورز سپس صندلي ماشين گرمكن را در كاديلاك فليت وود 1966 معرفي كرد.
- مشاهده اين مطلب را از دست ندهيد » روغن سوزي در موتور به چه معناست؟
- ۴۵ بازديد
- ۰ نظر